MrAndrix_

torpedy fotonowe sztuk 6 prosze XD

1) Czym był krążownik pomocniczy Historyczna klasa okrętów wojennych używana w pierwszej połowie XX wieku przez praktycznie wszystkie floty świata. Ale nie którzy doszukują się ich początku w działaniach w XIX wieku, z tym że nazywanie takich okrętów jak np: CSS ,,Alabama`` czy CSS ,,Sumter`` krążownikami jest według mnie niezbyt stosowne, z prostego względu, a mianowicie klasa krążowników pojawiła się niedługo po zakończeniu wojny secesyjnej. Owszem były to rajdery, ale na pewno nie krążowniki. Błąd w nazewnictwie mógł pochodzić z tej przyczyny że termin ,,cruising`` to nic innego jak określenie samodzielnych działań prowadzonych przez okręty np. w celu atakowania jednostek handlowych przeciwnika. Faktem jednak jest to, że uważanie ich jako protoplastów przyszłych krążowników pomocniczych jest słuszne. Najprościej rzecz ujmując miały być to uzbrojone statki cywilne używane do np: ochrony własnych szlaków komunikacyjnych lub atakowania szlaków przeciwnika. Wspomniana powyżej Alabama jest rekordzistą pod tym kątem. W czasie dwuletniej służby na jej konto zatopień trafiło blisko 70 jednostek handlowych Unii. Jednak dobra passa się zakończyła gdy w pobliżu Cherbourga dopadł ją okręt wojenny USS Kearsarge. Starcie CSS Alabama z USS Kearsarge 19.06.1864 To pokazało przyszłość która czeka takie uzbrojone okręty, chodź czasami ich potrafią zadziwić. Wraz z pojawieniem się klasy krążowników pojawiła się też definicja krążownika pomocniczego. Już podczas wojny Rosyjsko-Japońskiej, to właśnie Rosjanie używali takich jednostek. Przykładem jest tutaj ,,Ural``, zatopiony zresztą pod Czusimą, czy Japoński ,, Shinano Maru 11 ``. Jako pierwsze wykorzystanie jednostek tego typu przypada jednak spadkobiercom CSS Alabama. Amerykańska marynarka wojenna używała takich jednostek podczas wojny z Hiszpanią. Tu przykładami niech będzie np: USS Dixie czy też USS Saint Paul Cechą charakterystyczną było uzbrojenie składające zazwyczaj z 4 do 8 dział kalibru 100 mm(maks. 150mm), oraz artyleria lekka kalibru od 37 do 76 mm. Wyporność niebyła jakoś odgórnie ustalona, ale zazwyczaj wybierano jednostki o mocnej konstrukcji, niejednokrotnie przerabiając okręty pasażerskie. Podstawowymi parametrami charakteryzującymi siłę bojową krążowników pomocniczych były: wielkość, prędkość, zasięg a w wielu przypadkach także maskowanie.Od jakiej wielkości był statek bazowy, zależała wyporność powstałego z niego krążownika pomocniczego. Często do opisu wielkości krążowników pomocniczych zamiast wyporności używa się parametrów stosowanych wobec bazowych jednostek cywilnych, jak nośność statku lub pojemność brutto (BRT). Cap Trafalgar przykład dużego statku pasażerskiego po przebudowie Prędkość nie była zasadniczym atutem tej klasy; przebudowywane ze statków nie przechodziły remontów czy udoskonaleń w maszynowniach i prędkość pozostawała taka sama jak poprzednio, zwykle było to ok. 15-17 w. W zasadzie wystarczała, żeby zatopić z zaskoczenia statek handlowy lub ewentualnie przez krótki okres ścigać go. 2) I Wojna Światowa Prawdziwy boom na tą klasę przypadał na lata pierwszej wojny światowej. Okręty były używane przez obie strony konfliktu. Royal Navy zaś widziała w tych jednostkach możliwość ochrony swoich szlaków komunikacyjnych. Wielkość krążowników pomocniczych tego okresu była zróżnicowana, od małych statków handlowych jak np niemiecki SMS Meteor, po wielkie okręty pasażerskie jak np: 1) niemiecki Kronprinze Wilhelm(ok 24 tyś ton wyporności) 2) brytyjska Carmania( ok 20 tyś ton wyporności) W czasie pierwszej wojny światowej Brytyjczycy użyli blisko 60 krążowników pomocniczych z których stracono 20. Ja jednak mam zamiar zająć się jednostkami z pod berła cesarza Wilhelma. Dowództwo planowało używania tych jednostek do przerwania szlaków komunikacyjnych, oraz niespodziewanych ataków szczególnie na mniej strzeżonych akwenach. SMS Berlin( twórca największego trafienia wśród krążowników pomocniczych Działania niemieckich rajderów nie przyniosła w aspekcie strategicznym, aż takich wyników jakich spodziewali się Niemcy, bardziej chodzi o aspekt psychologicznego oddziaływania. Zakłóciło też system działania marynarki handlowej państw alianckich, oraz odciągnęło poważne siły w celu przechwycenia tych jednostek Można też zauważyć pewną zmianę w doborze jednostek. Pierwotnie brano zazwyczaj duże okręty pasażerskie, stopniowo uzbrajano jednostki handlowe. Raz że taka jednostka miała większe szanse zniknąć na wodach oceanów, dwa że atakując z zaskoczenia nawet silniejszego przeciwnika miała zdecydowanie większe szanse na sukces, trzy że łatwiejsze jest maskowanie i przede wszystkim jest to tańsze. Ogólnie na konto niemieckich okrętów trzeba zapisać około 120 statków handlowych zatopionych bezpośrednio, oraz około 40 dalszych za pomocą min, które były stawiane przez nie na akwenach nieprzyjaciela. Do najskuteczniejszych trzeba zaliczyć: SMS Wolf SMS Möwe SMS Seeadler( żaglowiec by było ciekawiej) I właśnie te trzy jednostki będą głównym tematem 3) SMS Wolf Z tą nazwą łączy się pewne zamieszanie, gdyż nazwa była jedna, a okręty faktycznie były dwa: Pierwszy ,,Wolf``( a właściwie Belgravia) był dużym frachtowcem o wyporności 12 tyś. ton brt. Uzbrojono go w cztery 150mm armaty SK/L40 i dwa automatyczne działka 37mm. Okręt wyszedł w rejs 26.02.1916 roku i w kilka godzin potem wszedł na mieliznę w pobliżu Neuwerk u ujścia Łaby. Dzięki pomocy frachtowców Retter i Goliath okręt ocalono, ale 28.02 skreślono go ze służby jako krążownik pomocniczy. Właściwy SMS ,,Wolf`` (były Wachtfels) uzbrojono go w sześć dział kal. 150mm, artylerię pomocniczą tworzyły trzy armaty kal 52mm oraz wyrzutnie torpedowe. Okręt zabrał też ładunek przeszło 450 min. Okręt pod eskortą przeszedł przez Skagerrak i wyruszył w ponad 450 dniowy rejs pod dowództwem kapitana Karla Nergera. Co ciekawe okręt posiadał na pokładzie wodnosamolot FriedrichshafenFF.33 SMS ,,Wolf`` Jego pierwszą ofiarą, a właściwie od jego miny koło Kapsztadu był brytyjski frachtowiec SS ,,Matheran`` 26.01.1917 roku. Pierwszym zdobytym był ,,Turritella`` w lutym tego samego losu, chichotem losu jest to że był to SMS ,,Iltis``, przejęty przez Brytyjczyków na początku wojny w Kairze. Okręt postawił trzy spore pora minowe: 1) rejon Kapsztadu 2) Indie( rejon Colombo i Bombayu) 3) Australia, Nowa Zelandia Jak groźną, ale i trudną do wykrycia bronią są miny niech świadczy fakt że jego ostatnia ofiara zatonęła, gdy on już od pięciu miesięcy był w domu. Frachtowiec SS ,,Wimmera`` zatonęła koło Sydney w 26.06.1918 roku. SS Matunga jedna z ofiar ,,Wilka`` Okręt by zachować zadanie w tajemnicy, rajder nie zawijał do portów, zrezygnowano także z łączności radiowej. Swoje działania realizował niezwykle skutecznie, jednak stosując się do postanowień konwencji międzynarodowych. Załoga unikała zabijania cywilów, biorąc ich do niewoli. Z czasem statek stał się pływającym więzieniem z liczbą jeńców przekraczającą 400 osób, którzy byli przedstawicielami 25 różnych narodowości. Zmuszonych do przetrwania na jednym pokładzie, pozyskujących prowiant i paliwo z zatapianych jednostek, Niemców i ich więźniów połączyła więź. Wola przeżycia przysłoniła różnice ras i narodowości. Ogólnie w czasie swojego rejsu zatopił lub zdobył około 40 tyś. ton BRT. jednak to jego miny dopisały mu dodatkowe około 80 tyś ton(łącznie 27 statków o tonażu około 120 tyś ton BRT.). Po wojnie został rozbrojony i do 1931 roku pływał pod banderą Francuskiego armatora Messageries Martimes. W 1931 już mocno przestarzała jednostka została sprzedana na złom. Jeśli ktoś jest bardzo zainteresowany przygodami okrętów polecam pozycję Petera Hohnena ,, SMS Wolf. Jak niemiecki korsarz terroryzował Morza Południowe w czasie I wojny światowej`` Autor bazuje na dziejach swojego przodka który po zatopieniu jednostki ,,gościł`` na pokładzie rajdera. 3) SMS Seeadler Najmniejszy rajder obu wojen. Powstał jako ,,Pass of Balmaha`` w stoczni R Duncan & co w Glasgow w 1888 roku. Pierwotnie trójmasztowiec pod flagą USA zastopowany przez brytyjski krążownik pomocniczy HMS ,,Victorian`` podczas rejsu do Archangielska. Dowódca brytyjskiej jednostki rozkazał kierować się w kierunku Orkadów zostawiając na pokładzie siedmiu marynarzy ze swojej załogi. W kilka godzin później żaglowiec padł na kolejny okręt wojenny, a mianowicie niemieckiego U-36 który po przejęciu przekierował jednostkę do bazy w Cuxhaven. żaglowiec przed przebudową Okręt przebywał prawie rok czasu bezczynnie, ale z racji braku węgla postanowiono zaadoptować jednostkę na rajdera. Jednostkę przekierowano do Geestemunde gdzie poddano go remontowi połączonemu z uzbrojeniem do działań korsarskich. Okręt otrzymał m.in wysokoprężny silnik o mocy 900KM, a uzbrojenie miało składać się z 2 armat kalibru 105mm i 2 ckm. Do tego dochodziło uzbrojenie torpedowe w postaci dwóch aparatów torpedowych oraz broń osobista załogi. Okręt wyruszył 21.12.1916 roku pod dowództwem von Lucknera weterana bitwy Jutlandzkiej. W dniu 25.12.1916 roku inspekcja z krążownika pomocniczego HMS ,,Avenger`` nie stwierdziła nic podejrzanego, szczególnie załoga nie wzbudziła podejrzeń. Okręt płynął pod banderą Norwegii, ale sam dowódca wybrał do załogi marynarzy płynnie mówiących w tym języku. Okręt po tej weryfikacji udał się spokojnie dalej w rejs który doprowadzi go aż do Polinezji Francuskiej. SMS Seeadler wizja artystyczna Pierwszą ofiarę dopadł w niecałe dwa tygodnie potem, SS Gladis Royale został zastopowany 9.01.1917 roku koło Azorów. Przejęcie statku było bezkrwawe, co zresztą było dosyć częstą praktyką tego okresu. Po przeniesieniu załogi na swój okręt, kapitan Luckner zatopił frachtowiec. Dzień potem to samo spotkało frachtowiec SS ,,Lundy Island``. Przez dwa miesiące rajder przechwycił i zatopił 11 jednostek alianckich, 21.03 załoga 12 przechwyconego okrętu była lekko zdziwiona. Na żaglowiec Francuski ,,Cambronne`` po zastopowaniu ,,Seeadler`` przekazał ponad 280 jeńców po czym puścił go dalej. Okręt dopisał jeszcze trzy szkunery, po czym niestety w sierpniu 1917 roku duża fala wyrzuciła go na rafę koło wyspy Mopelia. Ogólnie okręt zapisał na swoim koncie około 31 tyś ton BRT. O ile okręt zakończył karierę, to dla załogi to nie był koniec. wrak SMS Seeadler Luckner dostał się do niewoli, gdy udał się wraz z pięcioma marynarzami udał się na Fidżi w celu zdobycia innej jednostki. Francuskie władze nie dały się jednak wprowadzić w błąd i aresztowały go. Następnie przewieziono go do Auckland na Nowej Zelandi skąd trafił na wyspę Motiuche. Nie na długo jedna, w dniu 13 grudnia 1917 roku uciekł. Nie na długo jednak bo 21.12.1917 został pojmany na pokładzie zdobytego żaglowca Moa. Trafił znowu do niewoli z której w 1919 roku wrócił do Niemiec. Reszta załogi pozostawiona na wyspie Mopelia przejęła mały frachtowiec ,,Lutece`` który zakotwiczył niedaleko wyspy, po czym na jego pokładzie udali się w kierunku Ameryki Południowej. W rejonie Wyspy Wielkanocnej wpadła na skały i zatonął. Załoga jednak zdążyła zejść na ląd, gdzie trafiła w ręce Chilijczyków i została internowana. Przygody Lucknera i jego załogi mogły by według mnie posłużyć na kanwę dobrego filmu, zresztą po wojnie i w trakcie następnej jego życiorys też jest bardzo ciekawy. 4) SMS Möwe Wybudowany pierwotnie jako frachtowiec ,,Pungo`` w 1914 roku dla Afrykańskiej Kompani Handlowej, przewoził m.in banany z koloni w Kamerunie. W 1915 przejęty przez Kaiserliche Marine, przeklasyfikowany na stawiacz min. Przebudowa razem z dodaniem uzbrojenia miała miejsce w stoczni Wilhelmshaven na jesieni 1915 roku. W ramach uzbrojenia zamontowano 4 armaty kal. 150mm SK L/45 dodatkowo jedną o kal. 105mm i dwa aparaty torpedowe. Okręt mógł przenieść jednocześnie do 500 min morskich. Zasięg okrętu oscylował w granicach 16 tyś. km. przy prędkości 12 w. SMS Möwe Okręt wypłyną na pierwsze zadanie 29.12.1915 roku pod dowództwem kapitana Dohna-Schlodiena, w celu postawienia pól minowych w rejonie Pentland Firth (cieśnina oddzielająca Orkady od płn. Szkocji). Mimo ciężkich warunków atmosferycznych zadanie udało się wykonać, po czym okręt koło wybrzeża Irlandii ruszył w kierunku Francji, a dokładnie ujścia Żyrondy gdzie postawił drugie pole minowe. model okrętu Ledwo opóścił rejon pierwszej zagrody, już pojawiła się ofiara i to nie byle jaka. W dniu 6.01.1916 roku na jego minę wpłyną pre-drednot HMS ,,King Edward VII``, który mimo prób ratunku ostatecznie poszedł na dno tego samego dnia wieczorem. Rajder po działaniu w rejonie Wysp Kanaryjskich udał się następnie w kierunku wybrzeża Brazylii, do momentu powrotu w dniu 4.04.1916 roku działania okrętu bezpośrednie i pośrednie przyczyniły się do zatopienia pre-prednota, 14 statków, a dwa kolejne trafiły jako pryz. Łącznie to około 53 tyś ton BRT.(pre-drednota nie wliczam) na dnie i 14 tyś BRT pryzu. Po powrocie załogę jak i kapitana okrzyknięto bohaterami, okręt zaś ze względów bezpieczeństwa przemianowano na ,,Vineta``. Okres od kwietnia do listopada 1916 roku to kilkukrotne wypady w rejon wybrzeża Norwegi, który jednak zakończył się tylko jednym sukcesem w postaci transportowca ,,Eskimo`` Kolejny wielki rajd rozpoczął się 23.11.1916 roku trwał do marca roku następnego, w tym czasie okręt zatopił blisko 120 tyś ton tonażu, a z dwóch zdobytych statków zrobił krążowniki pomocnicze o nazwach: SMS ,,Leopard`` SMS ,,Geier`` Po uszkodzeniach w starciu z 10.03.1917 roku z uzbrojonym statkiem ,,Otaki`s`` wrócił do bazy 22.03.1917 topiąc jeszcze dwie jednostki handlowe aliantów. Łącznie w czasie dwóch wielkich wypraw zatopił bezpośrednio lub pośrednio około 180 ton BRT, nie licząc pre-drednota. Daje mu to palmę pierwszeństwa wśród niemieckich krążowników pomocniczych. Warto nadmienić że oficerem podczas pierwszej wyprawy był późniejszy dowódca ,,Seeadlera`` Luckner. 5) inne znane działania Te trzy jednostki to oczywiście najskuteczniejsi korsarze, ale nie jedyni. Większość rajderów zatonęła zanim tak naprawdę zaczeła działać jak np. ,,Cap Trafalgar``. Prowizorka tego okrętu polegała na tym że uzbrojenie przekazano jej z kanonierki ,,Eber``. Niezbyt dobre rozwiązanie gdyż pierścienie u podstawy były szersze a to spowodowało że artyleria główna była nieskuteczna i za słaba. Objawiło się to podczas starcia z RMS ,,Carmania`` który był uzbrojony w osiem 120 mm armat. Jednak sama ilość to nie było wszystko, bo mimo mocniejszego uzbrojenia to ,,Carmania`` o mało nie poszła na dno trafiona około 80 razy. Drugie takie starcie miało miejsce w lutym 1916 gdy ,,Greif`` stoczył bój z HMS ,,Alcantara``, bitwa ostatecznie skończyła się zatopieniem obu krążowników. Jednak najcięższa strata spowodowana przez krążownik pomocniczy to zatopienie nowoczesnego HMS ,,Audacius``. Okręt oddany niespełna rok wcześniej wszedł na niewielką minę 27.10.191 roku w momencie gdy wychodził razem z dwoma innymi pancernikami w celu przeprowadzenia ćwiczeń artyleryjskich. Masa ładunku wynosiła około 90 kg, ale wybuchł on w rejonie maszynowni na lewej burcie. Mimo prób ratowania koło godz. 21 okręt przewrócił się stępką do góry i poszedł na dno. To że siła wybuchu niebyła duża i okręt mimo wszystko przez kilka godzin utrzymywał się na wodzie spowodowało śmierć tylko jednego marynarza. Sama mina pięć dni wcześniej została położona przez duży krążownik pomocniczy ,,Berlin``. 6) po wojnie Aspekt psychologiczny działań rajderów to temat na oddzielną pracę. Faktem jest jednak to że straty mimo że spore nie mogły przerwać łańcucha dostaw do europy. Niemcy w czasie okresu 1914-18 wypuściły w morze 18 krążowników pomocniczych z których po za wyżej wspomnianymi większość nie zapisała nawet połowy tego co np stosunkowo najmniejszy ,,Seeadler``. Sztab doszedł do kilku wniosków: 1). nie warto przerabiać statków pasażerskich 2). statki handlowe o mocnej konstrukcji 3). uzbrojenie główne w postaci dział kal. 150mm 4). umiejętność kamuflowania 5). posiadanie wodnosamolotów w celu zwiadu Szkoła którą przeszli Niemcy zaowocowała rozwinięciem działań szczególnie w latach 40-42 które były powtórką z lat 14-18. Bilans strat zadanych flocie handlowej zamknął się ilością około 360/370 tyś. ton BRT, jest to mało w porównaniu z wyczynami rajderów Kriegsmarine, ale trzeba pamiętać że lwia część składa się na trzy ww. okręty. Co się stało z okrętami które przetrwały?? SMS Vineta pływała jako statek handlowy do 1935 roku gdy ją zezłomowano. ,,Kron Prinz`` po przejęciu(internowanie) do 1923 pływał jako transportowiec USS ,,Von Steuben``. SMS ,,Möwe`` jako ,,Oldenburg`` przetrwał i pływał podczas II wojny jako ,,Oldenburg``, jaki żywot wojownika miał tak też skończył. W kwietniu 1945 roku niedaleko wioski Vadheim zatonął dorwany przez brytyjskie samoloty ,,Beaufighter`` A co się działo z dowódcami trzech najskuteczniejszych jednostek? Dohn-Shlodein walczył w oddziałach Freikorpsu na podczas powstań śląskich, po czym został mechanikiem i osiadł w Bawarii i zmarł spokojnie w 1956 roku. Gdy do Bawarii wkroczyli alianci w 1945 roku, jego rodzina była traktowana z zachowaniem należytego respektu. Karl August Narger nie miał tyle szczęścia, ale tez prawdopodobnie na to nie zasłużył. Po tym jak rozpoczął pracę w zakładach Siemensa wykorzystał prześladowania ludności żydowskiej kupując po zaniżonej cenie willę należącą to prześladowanej osoby. Niema coprawda dowodów na to ze czerpał korzyści z pracy niewolniczej u Siemensa, ale z racji stanowiska jest to prawdopodobne. w 1945 roku wpadł w ręce Rosjan którzy umieścili go w obozie w którym w dwa lata potem zmarł( nie do końca wiadomo jak bo oficjalnie wyniszczenie organizmu, nie oficjalnie na skutek pobicia). Felix von Luckner ,,Diabeł Morski`` człowiek legenda, po wojnie podróżował do wielu zakątków świata m.in odwiedził Nową Zelandię na pokładzie jachtu ,,Seeteufel``. Przyjęty do loży masońskiej, przez papieża nazwany ,,wielkim humanistą``. Przeciwstawiał się Hitlerowi który chciał go wykorzystać propagandowo, ale mimo że mógł ojczyzny nie opuścił. Skazany na karę śmieci przez Niemców przetrwał wojnę w ukryciu, po wojnie wyszło że uratował życie żydówce Rose Janson. Zaświadczyła ona to pod przysięgą po dotarciu do USA, sama ocalona była jedną z osób która pragnęła pojednania z Niemcami. Sam Luckner zmarł spokojnie w Szwecji w 1966 roku

na twoim miejscu to raczej wyłączył bym czat w grze, a staty mogą być widoczne

Nie liczył bym na to. Zresztą duża ilość graczy zawczasu też przestała na ten cud liczyć, bo na IX FDG pływa sporo.

chór ze radar swieci przez wyspy, ale na peryskopowej pierwotniaka nie wykryjesz [edited]logic

Stealth suby kufa ,,Czy leci z nami pilot?``

szczerze busty klanowe w dywizjonie jak na wot to bym przygarnął

po dwóch latach moze na to wpadną, jak na kwestię spota z cv

przez grzeczność, nie zaprzeczę

jak go ogarniesz sprawia kupę frajdy :), tylko pamiętaj ze samoloty to dodatek to nie cv

1 bitwa 140k dmg +3 fragi co prawda przegrana, ale z dowódcą z 21 punktami z FDR-a rzeźnik

ponad dwa lata chorowałem na to

no pisałem o farcie u mnie gronek 1 poleciał ale i u ciebie po 8 poszło od dołu

z prostej przyczyny drop leci od dołu i w pierwszej kolejności daje ci premki z tierów których nie masz(chyba ze pofarci ci się jak u mnie ze IX wypadła) IX(rzadki), V, VII, VII,VII,VIII(rzadki)VII reasumując jeśli niemasz wszystkich premek 5-7 to przy wiekszej ilości okrętów co 3-4 okręt wypada VIII+

Yukon to widze taki makarov tego roku